Anova
presenta en Sober e Chantada mocións para instar a presentar un
recurso de
inconstitucionalidade contra a Lei 9/2014 de telecomunicacións
por invasión e baleirado
e desapoderamento de competencias municipais.
O
control público sobre as telecomunicacións é unha garantía
democrática do dereito á información.
Coa
nova lei estatal de telecomunicacións prímase o interese privado
das grandes operadoras de telecomunicacións fronte ao interese común
do control democrático das telecomunicacións e a costa da
protección do medio ambiente, dos espazos históricos e da saúde
das persoas.
Os
concellos, administración máis próxima á cidadanía, perderán
competencias nesta materia en beneficio dunha recentralización do
Estado.
A
moción, co argumentario completo é a seguinte:
MOCIÓN
que presenta ::::::::::::::::::::::::::::::, ante o Concello-Pleno de
:::::::::::::: sobre a LEI
9/2014 DE TELECOMUNICACIÓNS
O
pasado 10 de maio publicouse no BOE a Lei 9/2014, de
Telecomunicacións, con entrada en vigor o 12 de maio de 2014.
Esta
nova lei estatal supón unha recentralización
competencial en materia de telecomunicacións,
moi superior á extinta Lei 32/2003, e baleira completamente de
contido as xa cativas competencias da Xunta que lle atribuía a
recentemente aprobada lei autonómica Lei 3/2013, do 20 de maio, de
impulso e ordenación das infraestruturas de telecomunicacións de
Galiza, que queda así baleira de contido.
Esta
nova lei estatal abonda na liberalización
das telecomunicacións
- a maior
gloria e beneficio das operadoras privadas - grazas á supresión ou
limitación de controis administrativos e de protección ambiental ou
urbanística para a súa autorización, posta en servizo ou
modificación, mesmo con carácter retroactivo.
A
lei abre a porta á colocación de infraestruturas de
telecomunicación onde e cando queiran as operadoras, tamén en
espazos naturais protexidos ou en zonas históricas.
As xa cativas competencias municipais e autonómicas en relación cos
plans de despregamento e implantación das telecomunicacións quedan
reducidas ao mínimo, sendo o goberno do Estado quen asume dita
función de control.
Ante
esta recentralización do Estado en materia de telecomunicación, as
forzas políticas defensoras do municipalismo debemos reclamar a
presentación inmediata de recurso de inconstitucionalidade contra a
lei estatal, para garantir o mellor control democrático do
despregamento das infraestructuras de telecomunicacións.
No
que afecta ás competencias municipais, destacamos o seguinte:
-
A nova lei extende xeneralizadamente a execión
de control preventivo municipal
(licenza de actividade ou de funcionamento), incluíndo novos
supostos.
Na
Lei 12/2012 xa se suprimía o trámite de licenza municipal previa,
pero exceptuando de dita exención os casos que ocupasen
unha superficie superior a 300 m2
ou,
tratándose de instalacións de nova construcción, aqueles que
tiveran
impacto
en espazos naturais protexidos, no patrimonio histórico-artístico o
no uso privativo e ocupación dos bens de dominio público. Coa nova
lei,
substitúense
as licenzas municipais por declaracións responsábeis
nos
supostos de ter a operadora de telecomunicacións aprobado plan de
despregamento, suprimindo as licenzas previas aínda que as
actuacións afecten a Rede Natura ou ao patrimonio histórico e aínda
que as actuacións ocupen máis de 300 m2. Ademais,
as
actualizacións tecnolóxicas nas instalacións en servizo (que non
afecten aos mástiles) non requerirán autorización de ningún tipo.
E ditos cambios teñen eficaza retroactiva, na medida en que as
solicitudes en trámite poderán ser substituídas xa por
declaracións responsables.
-
Limítase
extraordinariamente a potestade de instalación e explotación de
redes polas administracións públicas,
xa que, ademáis de que é o Estado quen mediante Real Decreto fixará
as condicións, a propia lei (art. 9) precisa que dita explotación
se subordina ao “ principio
de inversor privado” e sempre e cando nos distorsionen a
competencia e non exista interés de concurrencia no sector privado.
A subordinación do público (interese público xeral) ao privado
deixa en papel mollado o art. 128 da Constitución.
-
Se os concellos quixeran solicitar información ás operadoras
deberán solicitalo previamente ao Estado (art. 10.2); forma de
información que, por riba, será fixada por Real Decreto do estado
(art. 34.4).
-
O art. 34 da nova lei estatal limita a potestade dos instrumentos
de planificación (plans ou ordenanzas), en tanto en canto “
non
poderán establecer restricións absolutas ou desproporcionadas ao
dereito de ocupación do dominio público e privado dos operadores
nin impoñer solución tecnolóxicas concretas, itinerarios ou
ubicacións concretas nos que instalar infraestructuras de rede de
comunicacións electrónicas”, disposición
que excede do que ben fixando a Xurisprudencia ao respecto das
competencias locais en materia do réxime de distancias das
infraestruturas (por exemplo, antenas de telefonía) a zonas
sensibles (colexios, hospitais, zonas verdes, centros históricos,
etc), así como en relación coa potestade de fixación polas CC.AA
de normas sobre os requisitos mínimos das instalación en relación
coa competencia plena en materia de urbanismo e ordenación
territorial. Así, os
municipios vén limitada a súa capacidade de ordenación de
distancias das infraestructuras de telecomunicación en relación a
espazos sensibles
(naturais,
históricas, sociais).
Do
mesmo xeito, o principio de sustentabilidade ambiental (e da
correlativa obriga de empregar a máis eficiente
tecnoloxía
disponible) e a determinación pola Xunta das normas para que os
proxectos das instalacións “minimicen
o seu impacto sobre o contorno, a paisaxe, o ambiente e o patrimonio
cultural” quedan
borrados pola lei estatal.
-
A
obrigatoriedade de uso compartido das instalacións polas
administracións e
operadoras
pasa a ser asumido polo goberno do Estado,
tanto respecto ás condicións como á propia decisión de
obrigatoriedade.
Así,
no art. 32 da lei estatal, é o Ministerio de Industria, Enerxía e
Turismo o que aproba por Real Decreto, previo
trámite de audiencia aos operadores, con carácter xeral ou para
casos concretos, a utilización compartida do dominio público ou a
propiedade privada na que se van establecer as redes públicas de
comunicacións electrónicas o uso compartido das infraestructuras e
recursos asociados.
É
tamén o Ministerio o que resolverá sobre a petición dunha
Administración Pública (coma un Concello) sobre tal uso compartido.
-
O art. 35.5 da nova lei estatal obriga a que previamente a medidas de
paralización cautelar ou de denegación de instalación, por
exemplo, dos concellos respecto de obras de infraestrutura de
telecomunicacións, teña que recabarse un informe preceptivo previo
– e vinculante - do Ministerio; medida que vulnera a autonomía
local.
O
control público sobre as telecomunicacións é unha garantía
democrática do dereito á información.
Coa
nova lei estatal de telecomunicacións prímase o interese privado
das grandes operadoras de telecomunicacións fronte ao interese común
do control democrático das telecomunicacións e a costa da
protección do medio ambiente, dos espazos históricos e da saúde
das persoas.
Os concellos, administración máis próxima á
cidadanía, perderán competencias nesta materia en beneficio dunha
recentralización do Estado.
Polo
exposto, proponse a adopción por parte do PLENO dos seguintes
ACORDOS:
-
A Corporación Municipal de ::::::::::: insta ao Goberno da Xunta de
Galiza a presentar un recurso de inconstitucionalidade contra a Lei
de Telecomunicacións pola invasión, baleirado e desapoderamento de
competencias autonómicas propias.
-
A Corporación Municipal de ::::::::::
acorda
propoñer dentro da FEGAMP a presentación polo número de concellos
requeridos dun conflito en defensa da autonomía local ante o
Tribunal Constitucional contra a Lei de Telecomunicacións pola
invasión, baleirado e desapoderamento de competencias municipais.